Sidi Larbi, omschrijf je zelf eens in drie woorden.
Cherkaoui: Ik ben Belg, Marokkaan, ik ben choreograaf. Maar men kent mij ook als performer, de man van Opera Ballet Vlaanderen, homo en de bezieler van mijn eigen gezelschap Eastman. Mijn artistiek parcours is divers en gaf me de kans om samen te werken met popartiesten als Beyonce.
Hoe weerspiegelt jouw afkomst zich in je werk?
Cherkaoui: Ik focus in mijn werk op verschillende aspecten van mijn eigen persoonlijkheid. Ik ben nu eenmaal én Marokkaans én Belgisch. Vaak zoek ik mensen op die ‘ergens tussenin bestaan’, mensen die een buitenbeentje zijn. Zelf voelde ik me nooit ergens écht thuis. Sommige mensen vinden dan dat je moet kiezen en stellen gekke vragen: ‘voel je je meer Belg of meer Marokkaan?’ Een vreemde vraag eigenlijk. Mensen zijn nu eenmaal veel dingen tegelijkertijd. Zeker als kunstenaar vind ik dat we alles zijn, maar ook alles kunnen zijn. Vergelijk het met je DNA: dit is ook een soort samenraapsel van invloeden en elementen. Puurheid bestaat niet. Ik had het daar als jongeling moeilijk mee, totdat ik besefte dat niemand ‘puur’ is. Iedereen komt uit twee families, met twee verschillende familienamen, die vermenging is pure noodzaak om te overleven.
Welke levensles zou jij willen geven aan de jongeren van vandaag?
Cherkaoui: We zitten vandaag opnieuw in een tijd waar mensen dingen uit elkaar willen halen. Mensen zeggen: ‘Ik hoor erbij, maar jij niet’. Dat is begrijpelijk omdat veel mensen angst hebben. Toch hoop ik de mensen vandaag te kunnen overtuigen van een noodzakelijk groepsgevoel. Beseffen dat mensen ook veel gemeenschappelijk hebben: slapen, eten, we hebben allemaal geborgenheid nodig,… Clichés, maar zo belangrijk vandaag! Ons leven is in een flits voorbij. Ik vind het belangrijk om zoveel mogelijk positieve interacties te hebben, zoveel mogelijk op te bouwen en verhalen te delen. Ik wil inzicht in de werkelijkheid krijgen, nuances zijn en tegelijkertijd het groter plaatje blijven zien.
Heb jij als danser en choreograaf een bijzondere band met je eigen lichaam?
Cherkaoui: Ja, ik voel me thuis in mijn eigen lichaam. Ik verzorg mijn lichaam zeer goed, het is mijn toevluchtsoord, mijn tempel. Ik vind het een heel mooie gedachte: ‘thuis zijn in je lichaam’. Dansen dat is voor mij een manier om ideeën te uiten en te communiceren met de buitenwereld. Het bijzondere is dat mijn lichaam anticipeert op mijn eigen intenties. Het is alsof mijn lichaam al weet wat het moet doen, wanneer de intentie nog niet actief in mijn hoofd zit. Dat is best spectaculair.
Wat versta jij onder het woord ‘Queer’?
Cherkaoui: Queer is ‘leven op de marge van alles’. Anders gezegd: ‘niet normaal’ zijn. Queer betekent precies die vermeende status quo of normaliteit in vraag durven stellen. Durven luisteren naar wat je lichaam vertelt over wie je bent, hoe je je voelt en tot wie je je aangetrokken voelt. Mensen zijn hier vaak bang voor. Men heeft angst om verlaten te worden waardoor men zich anders voordoet. We willen allemaal ergens bij horen en de prijs die we ervoor betalen is zeer hoog. De beste aanpak is denk ik om de mensen die bij jou willen horen zoveel mogelijk zichzelf te laten zijn.
Wat versta jij onder #NotJustWords?
Cherkaoui: Dit staat voor het idee dat we voor elkaar opkomen. Concreet: wanneer je ziet dat een homokoppel belaagd wordt op straat, reageer dan. We moeten elkaar beschermen en helpen. En nee, dit is niet ‘moeien’ met een privé zaak. De maatschappij is veranderd. Toen ik jong was bleven racistische of homofobe uitspraken vaak zonder wederwoord. Nu moeten we een taal vinden om daarop te reageren. We hebben een nieuw moreel kompas nodig. Een kompas dat uitkomt bij luisterbereidheid en inzet op verbinding. Vergeet ook niet dat we meer dan een jaar social distancing achter de rug hebben. Dit gaat gepaard met een vorm van afzondering en het risico om te blijven hangen in het eigen verhaal. Voor mij moet #NotJustWords de terugkeer betekenen naar contact in alle mogelijke vormen: elkaar terug horen, zien, voelen, de hand geven, … Verbinding om je zo open te kunnen stellen voor nieuwe verhalen, nieuwe situaties, nieuwe mensen, …
Wanneer was jij voor het laatst verlegen?
Cherkaoui: Ik ben niet zo snel verlegen, eerder bedachtzaam. Wanneer ik uitzonderlijk toch eens verlegen ben, dan reageer daar nogal lacherig op voor mezelf. Ik heb natuurlijk wel angsten, voor geweld bijvoorbeeld. Sommige mensen vertalen de eigen angst in geweld en dit toont wellicht dat ze angstiger zijn dan ikzelf. Van woorden ben ik minder bang, tenzij in de monden van een grote massa mensen die niet meer nadenkt. Het is belangrijk om te blijven nadenken, kritisch te zijn voor anderen maar ook voor jezelf.
Welk inzicht in het leven wil je graag met ons delen?
Cherakoui: ‘The world does not make any sense’, maar toch is het zo leuk om zin te geven aan die wereld, aan ons bestaan. Als kunstenaar word ik zowel geconfronteerd met successen als met minder geslaagde voorstellingen. Maar hierop terugblikkend: de minst geslaagde waren vaak de beste omdat ze de grootste verandering teweegbrachten. Het is een kwestie van weerstand die je weet om te zetten in groei en ontwikkeling. Mijn advies: maak van een dieptepunt een kantelpunt.
Trail Of Stories loopt dit jaar de hele maand van 1 tot met 31 augustus 2021. (wandelduur ongeveer 2 uur)
Wie doorheen Antwerpen loopt zal niet alleen onze vlaggen zien hangen, binnenkort staan ook terug nieuwe portretten van Noortje Palmers met pakkende verhalen opgesteld. Ontdek ze alle 13. Je kan zelf het traject wandelen wanneer jij dat wil, met de vrienden uit jouw bubbel.
Wandel door de stad op zoek naar dertien grote portretten van fotografe Noortje Palmers + 1 groot portret van Birde Vanheerswynghels aan de gevel van het M HKA.
Op die manier brengen we dertien bijzondere verhalen van mensen uit de Antwerpse LGBTQIA+ gemeenschap en allies. Dit jaar kan je de verhalen ontdekken van Saskia De Coster, Ingrid Neven en haar gezin, Sidi Larbi Cherkaoui, Inge Onsea, Ann Wauters, Samuel Dali, Charlie De Wulf, Luigina Cristian, Nabeel Waqar & Hasib Khalid, Gael Leung Chong Wo, Jason Piselé, Maggy Doumen.
HOE WERKT HET
Ga naar de foto in het straatbeeld waar jij meer wil over weten.
Neem je smartphone bij de hand en scan de QR-code
Je komt meteen op onze site terecht. Daar lees je het verhaal achter de foto en kan je een interview bekijken met de persoon op de foto.
WAAR VIND JE DE PORTRETTEN?
1 Sint-Jansplein Sint-Jansplein, 2060 Antwerpen : Gael 2 De Coninckplein De Coninckplein, 2060 Antwerpen : Di Luka 3 Centraal Station Koningin Astridplein 27, 2018 Antwerpen : Haseeb en Nabeel 4 Village – Operaplein Operaplein 1, 2000 Antwerpen : Ann Wauters 5 Stadspark Rubenslei, 2018 Antwerpen : Saskia De Coster 6 Mechelseplein, 2000 Antwerpen Jason ¨Piselé 7 MUHKA Leuvenstraat 32, 2000 Antwerpen : Charlie Dewulf 8 Sint-Andrieskerk Sint-Andriesstraat 5, 2000 Antwerpen : Inge Onsea 9 Meir /Wapper , 2000 Antwerpen : Luigina 10 Hendrik Conscienseplein Hendrik Conscienceplein, 2000 Antwerpen : Sidi Larbi 11 Grote Markt Grote Markt, 2000 Antwerpen : Maggy Doumen 12 Oude leeuwenrui Oude leeuwenrui, 2000 Antwerpen : Ingrid, Inge, Pia en Pim 13 MAS Hanzestedenplaats 1, 2000 Antwerpen : Samuel Dali
Een pittige wandeling, kortom, vol boeiende ontmoetingen.
